Του Κωνσταντίνου Τζιτζικώστα*
Mε τον όρο σκολίωση εννοούμε την παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης με κύρια χαρακτηριστικά την πλάγια κλίση της (μεγαλύτερη των 11ο) με ταυτόχρονη στροφή των σπονδύλων γύρω από τον επιμήκη άξονα. Τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη σκολίωση μπορεί να αφορούν σε χρόνια μυοσκελετικά επώδυνα σύνδρομα, δυσμορφία του σκελετού και επιβάρυνση του καρδιοαναπνευστικού συστήματος.
Ταξινόμηση της σκολίωσης:
Σύμφωνα με τα αίτια που την προκαλεί, η σκολίωση διακρίνεται σε ιδιοπαθή (80% των σκολιώσεων), κατά την οποία το αίτιο είναι άγνωστο και σε δευτεροπαθή (20% των σκολιώσεων), όπου εντοπίζεται κάποιο συγκεκριμένο αίτιο (οστεοπόρωση, νευρομυικές παθήσεις, ρευματολογικά νοσήματα κ.ά.).
Σύμφωνα με την ηλικία έναρξης, η σκολίωση ταξινομείται ως εξής:
- 0-3 ετών, βρεφική
- 3-9 ετών, παιδική
- 9-18 ετών, εφηβική
- Σκολίωση σε άτομα >18 ετών οφείλεται συνήθως ή σε παραμονή σκολίωσης μικρότερων ηλικιών ή σε δευτεροπαθή σκολίωση.
Η διάγνωση της σκολίωσης μπορεί να τεθεί με την κλινική εξέταση από τον ειδικό ιατρό (ορθοπαιδικό, φυσίατρο, παιδίατρο). Στη συνέχεια ο ιατρός μπορεί να προχωρήσει και σε παρακλινικό έλεγχο, ο οποίος μπορεί να περιλαμβάνει τις απλές ακτινογραφίες και την τηλεμετρική μέθοδο ανίχνευση της δομής και της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης.
Η αντιμετώπιση της σκολίωσης ξεκινά από την έγκαιρη διάγνωση και την πλήρη αξιολόγηση του προβλήματος. Είναι σωστό η θεραπεία να σχεδιάζεται για κάθε ασθενή ξεχωριστά και να λαμβάνει υπόψη τα νοσήματα που τη συνοδεύουν και τις ιδιαιτερότητές του.
Οι θεραπευτικές μέθοδοι που κατά κανόνα χρησιμοποιούνται είναι: α) κατάλληλος θεραπευτικός κηδεμόνας, η χρήση του οποίου κύριο στόχο έχει την αναχαίτιση της εξέλιξης της νόσου και μιας περαιτέρω παραμόρφωσης. Στον ασθενή γίνεται μια ειδική, εύκολη μέτρηση και ο κηδεμόνας κατασκευάζεται βάσει των δεδομένων της μέτρησης και σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού. β) ειδικό πρόγραμμα ασκήσεων. Το πρόγραμμα καταρτίζεται από τον ιατρό και είναι εξατομικευμένο, ώστε να στοχεύει στις ανάγκες και στις δυνατότητες του κάθε ασθενή. γ) αντιμετώπιση τυχόν συνοδών νοσημάτων. δ) χειρουργική αντιμετώπιση σε ορισμένες βαριές περιπτώσεις. Η σκολίωση είναι μια συχνή πάθηση που αφορά σχεδόν όλες τις ηλικιακές ομάδες.
Διάφορες άλλες νόσοι, όπως η οστεοπόρωση, μπορεί να επιπλακούν με την σκολίωση και να επιδεινώσουν την υφιστάμενη κατάσταση. Ο έγκαιρος εντοπισμός και η ορθή θεραπεία της νόσου είναι απαραίτητα ώστε να προλάβουν ένα ενδεχόμενο σοβαρό πρόβλημα αλλά και να οδηγήσουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών.
*Φυσίατρος Ιατρός Aποκατάστασης
Πηγή: Σύλλογος Σκελετικής Υγείας «Πεταλούδα»
